Sad Guitar

Υπάρχουν κομμάτια συγκροτημάτων που μόνο οι fans ξέρουν. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται πάντα αυτό που πάλι οι οπαδοί, θεωρούν το καλύτερο τους - "best ever".
Αυτά, τα μουσικά διαμάντια δεν θα τα πετύχετε σε συλλογές, μα πολύ πιθανά να τα ακούσετε στα lives - γιατί οι δημιουργοί τους πολύ απλά κάνουν κατάθεση ψυχής κι όχι μια ακόμα αρπαχτή, κι ως εκ τούτου τα γουστάρουν πραγματικά. Αρκετά είπα...


And I know nothing good comes easy
And all good things take some time
I made my bed Ill lie in it
To die in its the crime ....

Now the oils gone
And the moneys gone
And the jobs are gone
Still were hangin on

Όλοι οι στίχοι εδώ.

Bon Jovi - Dry County από μια εκπληκτική live εκτέλεση το 95, με τον Richie Sambora να δίνει ρέστα.

Φτάνει πια, σκάστε!

Οι προφορικές καταδίκες δεν είναι λύση.
Η καταστολή με αίμα δεν είναι λύση.
Ο ξύλινος λόγος σας δεν είναι λύση.
Οι υποσχέσεις δεν είναι λύση.
Καμία παράταξη δεν είναι λύση.
Η χώρα σας δεν είναι λύση.

Λύση θα ήταν αν το κράτος σας μας πρόσφερε κάτι και κυρίως μια ελπίδα. Αντ' αυτού μόνο ζητάει, ζητάει, ζητάει. Γεννιέσαι και χρωστάς, μεγαλώνεις και χρωστάς, πεθαίνεις και του χρωστάς. Χωρίς εσείς, το κράτος σας να μας προσφέρει τίποτα. Παρά μόνο μια επίφαση ελευθερίας.
Λύση θα ήταν αν η παιδεία γεννούσε την ελπίδα. Και αν για το αύριο δεν είχατε μόνο υποσχέσεις, αλλά και πράξεις. Λύση θα ήταν αν υπήρχε ένας από σας "καθαρός", που όχι μόνο να μας κάνει να πιστέψουμε στιγμιαία, αλλά να νιώθουμε ότι αξίζει την εμπιστοσύνη.
Λύση θα ήταν να μην σκύβατε το κεφάλι στις απανωτές σφαλάριες [προερχόμενες απ' έξω]. Αν δίνατε τα λεφτά στους φτωχούς και όχι στις τράπεζες. Αν δεν κοιτάγατε μόνο στο να πουλήσετε την δημόσια περιουσία. Την δική μας περιουσία, όχι την δική σας περιουσία.
Λύση θα ήταν αν είχατε έστω και λίγη τσίπα, και είχατε τα κότσια να άρετε το βουλευτικό άσυλο και τα τόσα λαμόγια από σας να μην προφυλάσσονταν με "έμμεσους" τρόπους.
Λύση δεν θα ήταν μόνο η παραίτηση σας, αλλά η οριστική ενασχόληση σας με τα κοινά.
Λύση θα ήταν αν το βουλευτιλίκι σε αυτήν την χώρα δεν περνούσε από γενιά σε γενιά με κληρονομικό δικαίωμα.
Λύση θα ήταν αν οι περιουσίες της Εκκλησίας φορολογούνταν κανονικά ή αν τουλάχιστον ο κλήρος υπηρετούσε τον Λαό.
Λύση θα ήταν αν η κατάχρηση της εξουσίας [έστω και σε μικρό βαθμό] τιμωρούνταν παραδειγματικά και όχι σε ξεχωριστές πτέρυγες.
Λύση θα ήταν να κτίζατε αυτήν την χώρα, κι όχι να την πουλάτε καδρόνι - καδρόνι.
Και για τις περιουσίες του κοσμάκη που χάθηκαν και για τον φόνο του μικρού Αλέξη, υπεύθυνοι είστε εσείς οι βολεμένοι της βουλής [ανεξαρτήτως χρωμάτων].
Δεν σας μισώ γιατί είστε ανίκανοι, σας μισώ γιατί είστε οι εχθροί της δικής μου χώρας. Είστε οι μόνοι εχθροί μου.

Για πολλά χρόνια είχα την άποψη πως το χαμόγελο είναι η λύση για όλα. Δεν είναι. Είναι η λύση για τα περισσότερα, όχι για όλα. Ο κόσμος [σας] δεν αλλάζει με χαμόγελα, αλλάζει μόνο με κλωτσιές [στα πισινά των βολεμένων].

Y.Γ οι ανεξέλεγκτες αντιδράσεις βίας δεν έχουν σχέση με επανάσταση, είναι ψυχωτικές αντιδράσεις που δεν οδηγούν πουθενά.

O χορός της βροχής...

Δεν θυμάσαι. Είναι στην φύση του ανθρώπου. Ξεχνιέσαι και ξανακυλάς. Σαν μια έμμεση πράξη αυτοκτονίας. Σε κάτι που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου να μην ξανακάνεις. Υπάρχεις αλλά δεν νιώθεις τίποτα, μόνο μια απέραντη θλίψη. Δεν θέλεις τίποτα, δεν νοιάζεσαι για τίποτα.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που γέλασες, που έκλαψες, που ένιωσες χωρίς την βοήθεια ουσιών; Δεν θυμάσαι. Χωρίς να γίνεις χαιρέκακος; Πότε είναι η τελευταία φορά που δεν πλήγωσες κάποιον/ κάποια εσκεμμένα; Δεν θυμάσαι.
Η μια φιάλη ανοίγει ή άλλη κλείνει και τα όνειρα σου θάβονται ολοένα και πιο βαθιά. Δεν ξέρεις γιατί κάνεις ότι και αν κάνεις. Σίγουρα όχι για να χαρείς. Δεν έχεις ανάγκη την χαρά... τουλάχιστον έτσι νομίζεις. Αναζητάς την ψευδαίσθηση της Νιρβάνας, της υπέρβασης.... να σταματήσεις να αντιλαμβάνεσαι τι γίνεται γύρω σου. Και ας μην έχεις αντιμετωπίσει τίποτα πιο άσχημο ή πιο ακραίο από ότι το 90% του γαμημένου "Δυτικού Κόσμου". Αυτό σε πληγώνει: ότι νιώθεις μόνος, ασυμβίβαστος σε μια "κοινωνία δήθεν". Αυτοεξόριστος στο περιθώριο.
Έχεις άλλοθι, οπότε συνεχίζεις να κάνεις κακό στον εαυτό σου, μόνος. Απομονωμένος από όλα τα πρόσωπα που αγαπάς. Αντικοινωνικός, αντικομφορτιστής, αντιδραστικός - αντίθετος σε όλα. Χαραμίζεις τα ταλέντα σου χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα. Οι μέρες κυλάνε χωρίς σκοπό, χωρίς ουσία.
Και κάποια στιγμή, συναντάς κάποια [κάποιον/κάτι] που σου μαθαίνει να αγαπάς την ζωή, σου δίνει τον λόγο, σε φέρνει πιο κοντά με τον Θεό μέσα και έξω σου. Και δεν ξεχνιέσαι πια. Ξαναγίνεσαι παιδί. Πιστεύεις ξανά. Γελάς ξανά. Νιώθεις ξανά. Ζεις.

Starsailor -
Alcoholic




Στον χόρο της βροχής, κατά μια άποψη, οι ινδιάνοι χόρευαν [ασταμάτητα για μέρες] μέχρι να βρέξει.