Υπάρχουν στιγμές που μετανιώνεις για πολλά. Είναι μόνο στιγμές. .
Εγώ δεν μετανιώνω για τίποτα που έχω κάνει, μετανιώνω μόνο για όσα δεν έχω κάνει... και πεισμώνω. Το πείσμα μου είναι αυτό που με οδηγεί και η μουσική η λύτρωση μου. Το παρακάτω κομμάτι είναι τόσο σκοτεινό που δεν με εκφράζει καθόλου, εκτος από αυτό το δίστιχο "I m still alive and I keep on testing fate, you don't wanna know what's on my mind".
fuck your money, fuck your fame
Και από την άλλη υπάρχει το χάος:
"Keep you in the dark
You know they all pretend
Keep you in the dark
And so it all began
Send in your skeletons
Sing as their bones go marching in... again
The need you buried deep
The secrets that you keep are at the ready
Are you ready?
I'm finished making sense
Done pleading ignorance
That whole defense
Spinning infinity, boy
The wheel is spinning me
It's never-ending, never-ending
Same old story
What if I say I'm not like the others?
What if I say I'm not just another one of your plays?
You're the pretender
What if I say that I'll never surrender?"
Eδώ όλοι οι στίχοι, που σίγουρα αυτές τις μέρες ακούγονται διαφορετικά.
Όλα αυτά τα πιτσιρίκια στους δρόμους είναι σαν λένε σε όλους εμάς τους λίγο - πολύ βολεμένους:
"I'm the voice inside your head
You refuse to hear
I'm the face that you have to face
Mirrored in your stare
I'm what's left, I'm what's right
I'm the enemy
I'm the hand that will take you down
Bring you to your knees
So who are you?
Τσαντίζομαι με όλους αυτούς που βλέπουν τα γεγονότα αμέτοχοι, τσαντίζομαι με μένα. Τσαντίζομαι γιατί προσπαθούν να μας περάσουν την άποψη ότι "τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει", την ώρα που όλα αλλάζουν προς το χειρότερο.
Τσαντίζομαι με αυτούς που φοβούνται να μιλήσουν, τσαντίζομαι με αυτούς που φοβούνται να χάσουν τον όμορφο και συνάμμα ψεύτικο μικροκοσμό τους.
Όχι ρε! Δεν είναι έτσι.
Οι αλυσίδες που σας - μας έχουν βάλει είναι στο μυαλό, και θα πονέσετε πολύ όταν σπάσουν. Μα μόλις σπάσουν...δεν υπάρχει επιστροφή.
Κι όπως αναφέρει και ένα γράμμα μελλοθάνατου στον Paulo Coelho : "Freedom is a state of mind" και μόνο όταν το συνειδητοποιήσει κανείς μπορεί πραγματικά να την απολαύσει.
Σίγουρα ελευθερία δεν είναι να φοβάσαι να μιλήσεις, να φοβάσαι να ονειρευτείς.
11.12.08
The Pretender
Αναρτήθηκε από
z43k0
στις
11:29 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου