Κάποιες φορές πρέπει να εξηγείς πράγματα που απλά είναι ανεξήγητα. Όπως την αληθινή αγάπη. Η όποια δεν σημαίνει υποχρεωτικά την παρουσία της άλλης δίπλα σου... Θα το θελες μεν, αλλά το ζητούμενο είναι να το θέλει αυτή. Εκεί είναι όλη η μαγιά.
Αν δεν θέλει, αρκεί να είναι χαρούμενη. Really, αρκεί μόνο αυτό.
Και σημασία να έχει να χαίρεσαι και την μια κατάσταση και την άλλη. Να θυμάσαι πάντα ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από σένα.
Ούτε το ανεκπλήρωτο είναι μαστίγωμα, αν έχει ήδη εκπληρωθεί. Και αν είναι να ξανασυμβεί, ούτε εγώ το καθορίζω - ούτε εσύ. Απλά θα συμβεί. Ούτε αυτό προσδοκώ, ούτε αυτό ελπίζω. Απλά το περιμένω, με τον δικό μου περίεργο τρόπο.
Τους στίχους του Πραματευτή τους βρήκα εδώ
Κουβαρίστρες, βελονάκια,
ψιλολόγια ένα σωρό
πήρα δρόμους και σοκάκια
την αγάπη μου να βρω.
Σε μια γειτονιά
είχα μια αγαπητικιά
δέκα χρόνια πάνε τώρα
που δεν την ξανάδα πια.
Μαντηλάκια, τσιμπιδάκια,
πραματιές πολλώ λογιώ
τον πλανόδιο θα κάνω
ίσως και την ξαναβρώ.
Χώρες και χωριά
σαν τα έρημα πουλιά
θα γυρίζω αχ να φωνάζω
την δική μου καταντιά.
Μιας αγάπης το χατίρι
μ' έκανε τραγουδιστή
και ζητιάνο αχ και διαβάτη
και φτωχό πραματευτή.
Πέστε μου κυρές
παντρεμένες γριές και νιες
η δική μου αγάπη που 'ναι
και χαλάλι οι πραματιές.
Ο πραματευτής.........
25.3.07
Ο πραματευτής
Αναρτήθηκε από
z43k0
στις
5:07 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου